به گزارش پایگاه خبری طلوع ارگ؛ همزمان با نخستین سالگرد زلزله کرمانشاه، محمدعلی علومی نویسنده شهیر بمی، تابلوهای نقاشی خود را به نفع زلزله زدگان استان کرمانشاه در کرمان به نمایش گذاشت. این نویسنده در یادداشتی که در روزنامه اطلاعات در تاریخ 26 آبان 97 منتشر شده، نوشته است:
«الف – در زلزله مهیب و هولناک بم، من، پدر و مادر و برادرم و همچنین جمعی از خویشان و دوستانی بی‌بدیل نظیر شادروان ایرج بسطامی را از دست داده‌ام، پس به گمانم تا حدی می‌توانم درد و داغ زلزله‌زدگان کرمانشاه را دریابم.
بنا به قول باباطاهر که سرود:«بیا سوته دلان گرد هم آئیم / که حال سوته‌دل، دلسوته داند»، پارسال کوشیدم که ما سوخته‌دلان مجموعه‌ای از آثار هنرمندان اهل بم را در کتابی گردآوری کنم تا تقدیم شود به اهالی زلزله‌زده کرمانشاه، غافل از این که ما مردم ایران، غالباً کار جمعی را نیاموخته‌ایم، بنابراین آن طرح به نتیجه‌ای نرسید.
پس امسال نقاشی‌هایم را در نمایشگاه کتاب و مطبوعات کرمان به معرض تماشا و فروش گذاشتم که در آمدش به نفع زلزله‌زدگان کرمانشاه و به حساب نیکوکار خوشنام، نرگس کلباسی واریز شود.
ب ـ مراسم افتتاح نمایشگاه نقاشی روز دوشنبه ۲۱آبان، همزمان با سالروز زلزله دلخراش کرمانشاه در محل دائمی نمایشگاه طبقه دوم برگزار شد. مکان مزین شده بود به تصویری از خواننده نامدار، زنده‌یاد ایرج بسطامی و شمع‌های سیاه به یاد جانباختگان زلزله کرمانشاه می‌سوختند و در مراسم دکتر سیامک زند رضوی، جامعه‌شناسی که در زمینه پیامدهای اجتماعی زلزله‌های بم و کرمانشاه پژوهش‌های میدانی وسیع و ارزشمندی انجام داده است، در باب موضوع آسیب‌های اجتماعی پس از زلزله و راه‌های پیشگیری از آن، سخنرانی داشت.
مدیر مرکز کرمان‌شناسی، آقای سید محمدعلی گلاب زاده پیرامون تاریخ بم، کرمان و کرمانشاه صحبت کرد. بهنام لشکری خواننده خوش صدای بمی به یاد زلزله‌زدگان کرمانشاه آواز خواند و من، محمدعلی علومی، توضیح دادم که نقاشی‌هایم هر چند از لحاظ هنری، شاید کم‌بها باشد، اما برگ سبزی است تحفه درویش.
در صحبت‌ها و توضیحاتم، با بیانی الکن کوشیدم که با نقل اشعاری از سعدی و دهخدا، آئین جوانمردی و نوعدوستی را بستایم و کوشیدم که سپاسگزار دوستانم باشم. جوانانی با تحصیلات عالی و به هر حال شیفته مهربانی که همه بار سنگین برپایی نمایشگاه و اجرای مراسم بر دوش جوان آنان بود.نمایشگاه نقاشی به سبب جای نامناسب و دور از دید عموم، یک شب بیشتر برگزار نشد، چرا که باز همان درد انگار بی‌د‌رمان مداوم، یعنی عدم شناخت از کار جمعی که به گمانم دامان همه ما را از خرد و کلان گرفته است باعث شد تا بعضی از دوستان به رغم همکاری اولیه و قول‌های فراوان ناگهان پا پس کشیدند. برای تابلوها پایه تهیه نشد، اطلاع‌رسانی نبود و مشکلاتی از این دست کم نبود و لیکن این گروه معدود از دوستان جوان من، به رغم تنهایی کاری کردند کارستان که دوباره سپاسگزاری‌ام را از آنها اعلام می‌دارم.
پ ـ یکی از همان دوستان جوان به سبب هوش تند و تیزش پیشنهادی داد که بی‌درنگ پذیرفتم. ...
لطیف 
