طلوع بم – سعید افروغ: یک سال از شیوع کرونا در ایران می‌گذرد و واکسیناسیون علیه این بیماری از اواخر بهمن در ایران آغاز شده است. در بم نیز همزمان با سراسر کشور سی نفر از کادر درمان داوطلب در بیمارستان پاستور اولین دوز از این واکسن را دریافت کردند. یکی از دریافت کنندگان واکسن در بم که ۳۲ سال سن و ۹ سال سابقه کار دارد؛ الهه نعمتی سرپرستار بخش ای سی یو کرونا است که بیش از شش ماه در این بخش مشغول فعالیت است.
برای انجام گفت‌وگویی کوتاه با خانم نعمتی راهی بیمارستان پاستور شدم. ورود و خروج بیمارستان با وسواس شدیدی کنترل می‌شد. بعد از هماهنگی با نگهبان وارد شدم و به سمت ساختمان اداری رفتم. در کنار نیروهای بهداشتی که خارج از مراکز درمانی در حال مبارزه با شیوع کرونا هستند؛ بیمارستان پاستور بم مرکز اصلی مبارزه و درمان بیماران کرونایی است. در طول مسیر، کادر بیمارستان از انتظامات گرفته تا کارمندان اداری و خدمات تا کادر درمان را دیدم که همچنان با انگیزه و پرشتاب و پرتلاش به چشم می‌آمدند.
در اتاق نشسته بودم که پس از مدتی کوتاه خانم نعمتی هم آمد. در همان برخورد اول دیدم که روحیه بسیار بالایی دارد و بعد از کمی گفتگوی کوتاه در باره وضعیت کلی بیمارستان، از علت داوطلب شدنش برای دریافت واکسن روسی پرسیدم که با کمی مکث گفت: در وهله اول باید این بیماری کنترل شود و نمی‌شود همیشه در محدودیت ماند و با توجه به اینکه من در بخش کووید ۱۹ کار می‌کنم حتی در خانه هم از خانواده به دور هستم و ارتباطم با دیگران نیز محدود یا مختل شده و با خودم فکر کردم که اگر واکسن بزنم شاید حداقل بتوانم کمی از اضطراب همسر و دخترم و خانواده‌ام کم کنم. در وهله دوم وقتی مطلع شدم که مجله لنست تاثیرپذیری این واکسن را ۹۱ درصد اعلام کرده بیشتر برای انجام این کار داوطلبانه مطمئن شدم. اگر تاکنون واکسن ایرانی هم تاییدیه‌های لازم را گرفته بود من تزریق می‌کردم.
از تزریق واکسن کاملا راضی به نظر می‌رسید و به جز یک علائم مختصر سرماخوردگی و بدن درد خفیف عوارض دیگری برایش نداشته است. یک هفته با خانواده در خصوص واکسن تبادل نظر کرده و آنها هم کاملا موافق تزریق واکسن بوده‌اند. دوری زیاد از خانواده و دغدغه آنها در خصوص سلامت فرزندشان دلایل اصلی موافقت آنها بود. از حسی که زمان تزریق واکسن هم داشت پرسیدم که گفت: این سوال را دیگران هم زیاد می پرسند. در واقع کمی استرس داشتم اما پس از تزریق خیلی زود برطرف شد.
با خانم نعمتی این پرستار جوان و با انگیزه بمی کمی هم درخصوص حال و هوای بخش کرونای پاستور صحبت کردم. امیدوارانه به حمایت همه جانبه دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستان اشاره کرد و گفت: شاید در اوایل کرونا همه می‌ترسیدیم اما بعد از مدتی متوجه شدیم که فقط در صورت عدم رعایت پروتکلهای بهداشتی مبتلا می‌شویم. درست است که ما در بخش کرونا کار می‌کنیم و احتمال ابتلا به کرونا در این بخش بالاست اما حتی در همین بخش هم در صورت رعایت می‌توانیم از مبتلا شدنمان جلوگیری کنیم. هم خودم و هم همکارانی دارم که با وجود اینکه در بخش کرونا کار می‌کنیم اما هنوز خدا را شکر به کووید ۱۹ مبتلا نشدیم. این نکته مهمی است که مردم باید بدانند که با رعایت نکات بهداشتی هیچ خطری تهدیدشان نمی‌کند. وی پس از کمی مکث ادامه می‌دهد: بهرحال من و همکارانم در بیمارستان سختی این کار را پذیرفته‌ایم و آمده‌ایم تا نهایت تلاشمان را برای نجات جان بیماران کرونایی انجام دهیم. اما چه خوب است مردم کاری کنند که مبتلا نشوند و اصلا لازم نباشد که راهی بیمارستان شوند. وقتی که در آذرماه میزان فوتی‌ها در بم افزایش پیدا کرد ناراحتی و جو روانی که روی ما بود بیشتر شد. بیمارانی داشتیم که ریه آنها نود درصد درگیر شده بود و عملا کاری نمی‌شد کرد و این برای ما ناراحت کننده بود. این بحرانها باعث شد یاد بگیریم که چطور استرس خود را در شرایط سخت کنترل کنیم.
وقتی خواستم یکی از خاطراتش را بگوید چهره‌اش کمی بغض آلود شد و گفت: دو بیمار کمتر از پنجاه سال با درگیری ریه بسیار بالا داشتیم که خیلی روحیه خوبی داشتند و خیلی تلاش کردند که زنده بمانند….(کمی مکث و اشکهایی که جاری می‌شوند) …. ولی فوت کردند. تلاششان برای زنده ماندن هنوزم در خاطرم باقی مانده است.
لحظاتی صبر کردم تا کمی آرام شود و خودش ادامه دهد. نفس عمیقی کشید و گفت: از مردم عاجزانه می‌خواهم هم مراقب خود و خانواده‌شان باشند و هم به خاطر دیگر افراد جامعه رعایت کنند. کادر بهداشت و درمان و خانواده آنها را نیز دریابند. یک سال است که کار و زندگی برای ما مشکل‌تر شده است. کسبه خیلی مراقبت کنند تا در آخر سال دچار محدودیتهای شدید نشویم. بازارها شلوغ‌تر شده‌اند و میزان رعایت پروتکلها کاهش پیدا کرده است. حتما ماسک بزنیم و فاصله فیزیکی را به بهترین شکل ممکن رعایت کنیم. با آغاز واکسیناسیون در کشور امیدی در دل مردم شکل گرفته است. کاری نکنیم که درگیر پیک چهارم شویم. بهرحال چیزی که مهمتر است رعایت پروتکلهای بهداشتی در جامعه است نه صرفا واکسیناسیون. به گفته مقامات وزارت بهداشت حداقل یک سال دیگر زمان می‌خواهیم تا اکثر جمعیت کشور واکسن بزنند.
خانم نعمتی در پایان صحبتهایش از دکتر اویسی رییس دانشگاه و دکتر قدم‌زاده رییس بیمارستان پاستور و همچنین خانم حسنی مترون بیمارستان قدردانی کرد و گفت: درست است که در هر اداره و سازمانی کاستیهایی وجود دارد اما آنها واقعا ما را حمایت کردند و پا به پای ما اینجا کار می‌کنند. من آرزو می‌کنم هر چه سریعتر کرونا تمام شود.
چاپ شده در شماره ۲۵۱ طلوع بم
