طلوع بم – مونا موسی نژاد| سهراب عزیزآبادی یکی از هنرمندانی است که پس از فارغ التحصیلی از تربیت معلم شهید بهشتی رفسنجان به عنوان معلم دانش‌آموزان ناشنوا وکم‌توان ذهنی در بم فعالیت خود را آغاز کرد. این هنرمند و پژوهشگر و فعال در حوزه موسیقی نواحی (مقامی-محلی) را اغلب پیشکسوتان و فعالان هنری می‌شناسند و می‌دانند که او سالهای زیادی را صرف ترویج هنر موسیقی اصیل و نواحی درشرق استان کرمان کرده است.
آقای عزیزآبادی موفقیتها و تقدیرنامه‌های بیشماری را در سابقه هنری خود دارد که از جمله آن می‌توان به شرکت در سومین جشنواره موسیقی کشوری سال ۱۳۶۹ اشاره کرده که توانست رتبه دوم نوازندگی تنبک را دریافت کند. دریافت لوح تقدیر از معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۹۳، انتخاب بهترین نوازنده ساز کوبه‌ای در جشنواره موسیقی فجر در رفسنجان، کسب عنوان هنرمند برتر سال ۶۶ در بم و دریافت جایزه و لوح تقدیر از استاد محمود شاهرخی شاعر بزرگ ملی بم و کسب دهها عنوان تقدیرنامه و جایزه در جشنواره‌های موسیقیایی و هنری از دیگر افتخارات وی می‌باشد.
آقای عزیزآبادی فعالیت هنری خود را از چه زمانی آغاز کردید و با چه کسانی همکاری داشتید؟
فعالیت هنرب خود را از سال ۱۳۶۲با بازیگری در نمایش “خانه دوست” در شهرستان رفسنجان آغاز کردم و به عنوان بهترین بازیگر در میان دانشجویان انتخاب شدم. پس از آن افتخار حضور و همکاری را در چند فیلم و سریال تلویزیونی ازجمله فیلم بیدار شو آرزو به کارگردانی کیانوش عیاری در سال ۸۲ ، فیلم پنج و ۲۸دقیقه به کارگردانی آقای بذرافشان، سال ۸۴ قدمهای بارانی به کارگردان آقای امانی و سریال خاک گرم به کارگردانی آقای جواد ارشاد را در پرونده کاری خود دارم.
در خصوص فعالیتهای هنری خود در حوزه موسیقی و نوازندگی برای مخاطبان ما توضیحاتی بفرمایید.
از ده سالگی در دبستان روستای عزیزآباد نرماشیر شروع به خوانندگی کردم و با تشویق مدیر توانستم کارم را ادامه بدهم و در کنار خوانندگی ساز کوبه‌ای دهل را که ساز محلی بود آموختم ولی به علت مخالفت مرحوم پدرم و نبود مربی وکلاس موسیقی نتوانستم موسیقی را بطور کلاسیک وحرفه‌ای دنبال کنم. لذا بصورت شفاهی و خودآموز توانستم نه عدد ساز را بیاموزم و بنوازم که اکنون قادر به آموزش سازهای کوبه‌ای بصورت کلاسیک و ساز کیبورد را حد مبتدی تدریس می‌کنم . سالها بعد دوره تئوری موسیقی را در سال ۱۳۶۶در تهران نزد استاد سید محمد میرزمانی به مدت یک ماه بصورت فشرده آموختم. در این ایام توانستم از وجود اساتیدی همچون مرحوم حسین سرشار خواننده اپرا و جناب دکتر صفوت بهره ببرم. در همان سال موسیقی مقامی فولکلور نزد استاد زنده یاد دکتر عناصری را مرور کردم و همین امر سبب علاقه بنده به موسیقی محلی دیار خودم شد که اکنون درحال انجام آن هستم. در سال ۱۳۹۵با درخواست آموزش وپرورش بم گروه کرال خواهران و برادران فرهنگی را تشکیل دادم وتوانستیم رتبه ی دوم استانی را کسب کنیم.
در خصوص کتاب نوای سرنای بم بفرمایید؟ چه شد که این کتاب را به چاپ رساندید؟
پس از درگذشت زنده یاد استاد محمد ابراهیم‌آبادی ملقب به “حاجی سازی” احساس کردم که موسیقی محلی بمِ بزرگ درخطر نابودی و تحریف قرارگرفته حتی تا حدی که استاد محمدعلی بسطامی برادر بزرگ استاد بسطامی از این قضیه ابراز ناراحتی نمودند و با بنده تماس گرفتند که چرا موسیقی محلی سامان ندارد وافرادی هم که خارج از بم نوازندگی می‌کنند مقامهایی که حاجی سازی اجرا می‌کرد قادر به انجام آن نیستند و از طرفی هم با استاد محمد مقدمی وآقای عباس ثقفی هم در میان گذاشته بود و این امر بنده را بر آن داشت که پژوهشی پیرامون آئین و رسومات عروسی و همچنین موسیقی مقامی بم بزرگ را آغاز کنم و پس از دو سال و نیم توانستم کتاب نوای سرنای بم را به چاپ برسانم. در این کتاب مراحل سیزده گانه عروسی که در قدیم الایام در منطقه شرق کرمان مرسوم بوده ذکر شده است. سنتهایی از جمله خواستگاری و شب شش یا جشن تولد . همچنین اشعار و دو بیتی‌های صدسال اخیر و همچنین معرفی هنرمندان و نوازندگان سازهای محلی از سال ۱۲۹۸ تاکنون در این کتاب نگاشته شده و شامل هشتاد صفحه رنگی و مصور است که اکنون در کتابفروشی‌های بم، نرماشیر و فهرج قابل تهیه است.
مهمترین برنامه و اصلی‌ترین دغدغه شما چیست؟
درحال حاضر مهم ترین دغدغه بنده و اولویت کاری من معرفی موسیقی مقامی و آئین و رسومات گذشته این دیار کهن است و از همه مهمتر آشنایی نسل جوان با این موضوع. همچنین امسال قصد انجام یک سری اقدامات فرهنگی در حوزه کتاب و کتابخوانی در روستاها را با کمک عده‌ای از خیرین و دهیاریها و شوراهای روستایی را داریم که امیدوارم بتوانیم آن را محقق کنیم.
اگر پیشنهادی برای بهتر شدن امور فرهنگی و هنری دارید بفرمایید؟
باتوجه به اینکه قریب به یکسال و نیم تعلیم و تربیت به دلیل بیماری کرونا تقریبا به حالت راکد درآمده است، لازم می‌دانم مدیران فرهنگی بیشتر به فکر امور تربیتی و فرهنگی جوانان و خانواده‌ها باشند. اولین پیشنهاد بنده پیرامون این مهم این است که آموزش موسیقی را در سطوح عالی پیگیر باشند و با تاسیس فرهنگسرا و آموزشگاه از اساتید برجسته و مجرب دعوت بعمل آید تا موسیقی را به طور اصولی وکلاسیک به جوانان آموزش دهند. نکته دوم اینکه از آموزش و پرورش تقاضا دارم یک زنگ در طول هفته را اختصاص بدهند به آشنایی با موسیقی محلی و آیین و رسوم کهن شهرستان محل سکونت دانش آموزان .چنانچه از مدارس ابتدایی این مقوله صورت بپذیرد نوجوانان ما بهتر نظم وقانون را فرا می‌گیرند و اجرا می‌کنند زیرا موسیقی و سرود همانند نتهای آن نظم و انضباط را به نوجوانان القا می‌کند.
اگر در جامعه جوانان دچار انحطاط و خمودگی فکری شدند مطمئن باشید که از سنتها و رسومات ارزنده کهن و اصالت خویش فاصله گرفته اند و با آنها بیگانه شده‌اند. لذا از متصدیان فرهنگی و هنری استدعا دارم به هنر اصیل اهتمام بورزند و هنرمندان را در حاشیه قرار ندهند و از تجارب و افکار و ایده‌های خلاق آنها جهت اعتلای هنر و حتی آبادانی شهر بهره ببرند.
چنانچه انتقاد و پیشنهادی دارید بفرمایید؟
هنرمند واقعی اگر کاری انجام می‌دهد فقط به عشق مردم و دل خودش انجام می‌دهد ولی به قول مولا حضرت علی‌ع اگر خدمتکاری پاداش خود را دریافت نکند دلسرد می‌شود. بنده به مناسبت پنج دیماه تنها هنرمندی بودم که سه روز از شبکه کرمان مستند بم زنده است را پخش کردیم. خدا می‌داند از دهم آذر تا اول دی بنده درگیر این برنامه بودم .اما دریغ از یک تشکر خشک و خالی از طرف شورای شهر یا فرمانداری و ارگانهای فرهنگی و… یا در ایام نوروز بنده هرشب از شبکه کرمان شبهای بهار را میهمان خانه‌های همشهریان بودم باز هم کسی از مدیران احوالی از بنده نگرفتند که باعث دلگرمی بنده و اعضای گروهم بشوند. باز هم سپاسگزار لطف و محبت مردمان استان کرمان، ماهان، بافت، رودبار، جیرفت و همشهریانم هستم که با تماسهای محبت‌آمیز مشوق بنده شدند. از مسئول فرهنگی شورای شهر استدعا دارم هنرمندان واقعی شهر را به حال خود رها نکنید زیرا شورای شهر منتخب ما هستند.
سخن آخر؟
خواستن توانستن است. منطقه بم بزرگ یعنی بم، نرماشیر، ریگان و فهرج، غنی‌ترین موسیقی محلی را دارد. ما می‌توانیم این مقوله را به فرصتی بی‌بدیل تبدیل کنیم و به خود ببالیم و هر ساله به بهانه‌ی آن جشنواره‌هایی اجرا کنیم.
